About this course
اهمیت درس «فلسفه و علل احکام شرعی»
درس «فلسفه و علل احکام شرعی» از بنیادیترین موضوعات علوم اسلامی است که درک عمیقی از اهداف، حکمتها و فلسفههای نهفته در احکام شریعت ارائه میدهد. این علم فراتر از یادگیری صرف احکام، [تا حدودی] به تحلیل عقلانی و معنوی دستورات الهی میپردازد و رابطه آنها با انسان و جهان را تبیین میکند. در این درس، اهمیت عدالت، حکمت، و مصلحت در نظام تشریعی اسلام آشکار میشود و نشان داده میشود که هیچ حکمی در شریعت بدون هدف و حکمت(و در نظر گرفتن منافع وضررها) وضع نشده است.
این درس برای چه کسانی مناسب است؟
درس «فلسفه و علل احکام شرعی» برای طیفی وسیع بلکه اکثر افراد جامعه مفید است:
1. طلاب علوم دینی: این درس به آنان کمک میکند که نه تنها احکام شریعت برای خود آنان کاربردی گردد، بلکه با درکی عمیق و فلسفی می توانند آنرا به دیگران منتقل کنند.
2. دانشجویان فلسفه، حقوق، و الهیات: برای مقایسه تطبیقی بین نظام حقوقی و اخلاقی اسلام و سایر ادیان یا نظامهای سکولار، این درس یک ابزار ضروری است.
3. افراد علاقهمند به بینش معنوی و عقلانی در شریعت: کسانی که به دنبال فهم چرایی احکام و ارتباط آنها با نیازهای فطری و اجتماعی بشر هستند، از این درس بهرهمند خواهند شد.
4. اغناء اندیشه در جوانان ونوجوانان:
جوانان ونوجوانانی که تجربه چندانی از آثار و برکات تکالیف واحکام شریعت ندارند می توانند پاسخ سوالات فراوان خود را در این زمینه دریافت نمایند .
محتوای تطبیقی درس
این درس شامل مباحثی نظیر:
1.جایگاه واهمیت شریعت واحکام: بررسی موقعیت احکام در جغرافیای دین ونظام آفرینش
2. فلسفه تشریع احکام در اسلام: تحلیل عقلانی احکام عبادی مانند نماز و روزه و احکام اجتماعی مانند حدود، دیات و معاملات(با توجه به آیات قرآن وروایات اهلبیت علیهم السلام).
3. مصلحتمحوری و حکمتگرایی در احکام اسلامی: بررسی اینکه چگونه احکام الهی منافع فردی و جمعی انسان را تأمین میکنند.
4. تطبیق شریعت اسلام و سایر نظامها: مقایسه عدالت و حکمت در شریعت اسلامی با قوانین و اخلاقیات در نظامهای غربی، سکولار، و سایر ادیان.
5. چالشهای معاصر در درک احکام شریعت: پاسخ به شبهات پیرامون احکام اسلامی با استدلال فلسفی و تاریخی.
این درس به مخاطبان کمک میکند تا دیدی جامع و عقلانی از شریعت بهعنوان نظامی حکیمانه و هماهنگ با فطرت انسانی به دست آورند و از آن برای تعامل با دیگر جوامع بهره گیرند.