«البهجة المرضیة علی ألفیة ابن مالک» یا «النهجة المرضیة»، تألیف جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی، ادیب و دانشمند بزرگ قرن نهم هجری (متوفای ۹۱۱ ق)، یکی از مشهورترین شرح‌های مزجی بر اشعار الفیه ابن مالک (۶۷۱- ۶۰۰ ق) است. این کتاب معمولا یکی از کتاب‌هایی است که در پایه دوم حوزه تدریس می‌شود. به‌طور کلی این شرح از قدیم تاکنون علی‌رغم وجود کتاب‌های جدیدی که در زمینه ادبیات عرب توسط علما و ادبای عرب و غیر عرب نگاشته شده، هنوز هم به‌عنوان مهم‌ترین کتاب درسی در حوزه شمرده می‌شود. هدف و آنچه در این دوره یاد میگیرید: پس از گذراندن این دوره و مطاله و تمرین و تکرار مباحث آن، دانش پژوه به نکات، قواعد و ظرایف نحوی تسلط پیدا کرده و توانایی تجزیه، ترکیب و درک متون عربی در او تقویت می شود و همچنین با منابع قدیمی ادبیات عرب و سبک اشعار، مثال ها و نگارش آنها نیز آشنایی پیدا می کند. سر فصل های دوره (واژه): کلام، معرب و مبنی، نکره و معرفه، ابتداء