مقایسه حضرات معصومین با دیگران صحیح نیست و هیچ کسی در مقامات عالی، با
امامان معصومین قابل مقایسه نیست. در واقع، اهل بیت (علیهمالسلام) به عنوان افرادی
که از هر گونه خطا و اشتباه مصون هستند، دارای ویژگیهای منحصر به فردی هستند که
آنها را از سایر افراد متمایز میکند.
کسی که در مقامات، شریک برای اهل بیت قرار بدهد از یک سو مقصر است و از سوی دیگر
غالی است. در حق اهل بیت مقصر است، زیرا جایگاه ویژه و منحصربهفرد آنها را نادیده
گرفته و تقلیل داده است. همچنین، در حق کسی که او را شریک اهل بیت علیهمالسلام
دانسته است، غالی است، زیرا مقامی را برای او قائل شده که خارج از محدوده انسانی و
اخلاقی است.
برخی از صوفیه در عین حالی که به ائمه معصومین ارادت دارند و محبت میورزند،
ولی برای مشایخ و اقطاب خود نیز آن مقام را قائل هستند. اینها در بیان برخی از
روایات «مسرف مرتاب» خوانده شدهاند، یعنی کسانی که در محبت و احترام به امامان
معصومین افراط کردهاند و در مقام آنها تردید ایجاد کردهاند.
مثلاً مولوی میگوید:
پس بهر دوری ولیی قایمست
تا قیامت آزمایش دایمست
هر که را خوی نکو باشد برست
هر کسی کو شیشهدل باشد شکست