خلاصه درس32
عیب زدایی از خود در مرحلة اول و عیب زدایی از دیگران در مرحلة بعد یک فضیلت اخلاقی است و متقابلاً عیب جویی از دیگران و فراموش کردن عیب خود، یک رذیلت اخلاقی است که در آخرین درس اخلاق فردی هر دو مورد بحث قرار گرفت. عیب زدایی از دیگران از اخلاق فردی محسوب نشده و باید در قالب امر به معروف و خیرخواهی و اصلاح جامعه صورت گیرد و گرنه با حس افشای عیوب و انتقام گیری تحت عنوان عیب جویی قرار گرفته وجزء رذایل اخلاقی محسوب خواهدشد.
دانسته شد که در قرآن کریم از عیب جویی به شدت مذمت شده است و در روایات نیز به آثار و پیامدهای آن نظیر تزلزل در انسجام و یکپارچگی اجتماعی و فروپاشی اعتماد عمومی اشاره شد. در روایتی عیب زدایی از خود جزء اولین اولویت‌های فرد و دارای اجر و پاداش منحصر به فرد دانسته شد. در روایت دیگر از امام صادق (ع) عیب جو گرفتار مکر خداوند معرفی شد.
در پایان به بیان راه‌های درمان عیب جویی پرداخته شد از جمله به تأمل در آثار عیب جویی و رعایت انصاف در تعامل با دیگران اشاره شد که هر کس به این دو نکته توجه کند متوجه می‌شود که عیب گرفتن از کسی آن هم به عیبی که خود انسان نیز گرفتار آن است، خیلی بی‌انصافی خواهد بود.
خود آزمایی درس32
1. عیب جویی را تعریف و هدف از آن را بیان نمائید.
2. روش تربیتی تغافل چه بوده و چرا از آن به جای عیب جویی باید استفاده نمود؟
3. نکوهش قرآن کریم از عیب جویی را توضیح دهید.
4. در روایات چگونه عیب زدایی موجب سعادتمندی معرفی شده است؟
5. چرا عیب جو گرفتار مکر الهی قرار می‌گیرد؟
6. چگونه از تأمل در آثار عیب جویی می‌توان به درمان عیب جویی پرداخت؟
7. رعایت انصاف با دیگران
چگونه سبب دوری از عیب جویی می‌شود؟
