آموزش علوم قرآنی:
کارشناس محترم در آغاز به تبیین و تشریح محکم و متشابه به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه های پژوهشگران علوم قرآنی پرداخته است. سپس به تبیین معنای لغوی و اصطلاحی محکم ومتشابه پرداخته شده، اینکه محکم در لغت به معنای منع می آید و در قرآن به معنای سخن رسا و گویا مطرح گردیده است ولی متشابه در مقابل محکم قرار دارد. که نیازمند تفسیر و تأویل است. به بیان دیگر درآیات متشابه زمینه اختلاط حق و باطل وجود دارد. در ادامه به تبیین و تشریح اقسام تشابه در قرآن و منشأ به وجود آمدن آن پرداخته شده، اینکه منشأ به وجود آمدن، آیات متشابه دو دسته از آیات است، که تشابه در قرآن، به صورت اصلی و عرضی تقسیم بندی شده است. و در باب تفاوت تفسیر و تأویل نیز نکاتی مطرح گردیده، تفسیر، بر گرفتن نقاب از چهره الفاظ مشکله است که هم در آیات متشابه و محکم کاربرد دارد ولی تأویل در جای کار برد دارد که گفتار یا کرداری مایه، شبه گردیده، موجب حیرت و سرگردانی شده باشد بنابر این تأیل فقط در آیات متشابه جاری و ساری است.
مهم‌ترین مباحث طرح شده در این درس پاسخ به پرسش های زیر است:
تعریف اصطلاحی محکم و متشابه را بیان کنید؟
اقسام تشابه در قرآن را ذکر نموده و منشأ به وجود آمدن هر کدام را بیان کنید؟
منظور از متشابه در آیاتی متشابهه چیست؟
تفاوت تفسیر و تأویل را بیان نمایید؟
چرا مختص بودن علم تأویل به خداوند غیر قابل قبول است؟ و برای چه کسانی تأویل آیات متشابه امکان دارد؟
یک نمونه از آیات متشابهه همراه با معنای حقیقی آن را بنویسید؟
