در این جلسه در ادامه مباحث گذشته به آیاتی اشاره شده است که در آنها زندگی دنیا هدف اصلی به حساب نیامده وداشته های آن فانی و زودگذر است. پوچ گرایان نیز به این حقیقت پی برده اند ولی چون راز مرگ را درک نتوانسته اند به پوچ¬گرایی کشانده شده است. اما معارف دینی با تشبیه مرگ به عالم رؤیا با مدت طولانی یا تولد نوزاد یا کندن لباس چرکین از بدن یا هم چون بوئیدن یک گل آن را آسان جلوه می دهد، تا به معنا و هدف زندگی که رسیدن به عالم آخرت است، بیشتر بیندیشیم.