یکی از عوامل پوچگرایی و نفی معنا در زندگی، شکاکیت روانی است. شک، مقدمه تحقیق و جستجوگری و پیشرفت است پس مطلق شک، مورد مذمت نیست، هرگاه شک به جای وسیله ، به هدف تبدیل شود و در آن باقی بماند، شک روانی است که از همه چیز از جمله معنای زندگی دست برخواهد داشت. یکی از علل پیدایش شک گرایی، حل نشدن شبهات و مباحث اختلافی بدون رسیدن به یک نتیجه قطعی و یقینی است. در معارف دینی شکاکیت مورد نقد قرار گرفته و امکان شناخت حق از باطل مورد تأیید قرار گرفته و راجع به ارزش آن صحبت های زیادی شده است.