گزیده درس سیصد و هشتاد و پنج
بحث در روایات باب «مَولِدِ أبِی مُحَمَّدٍ الحَسَن بنِ عَلِی (ع)» است و استاد درس را با ترجمه و تبیین بخش پایانی روایت اوّل این باب آغاز میکند: «فَجَاءَ جَعْفَرٌ بَعْدَ ذَلِكَ إِلَى أَبِي فَقَالَ اجْعَلْ لِي مَرْتَبَةَ أَخِي وَ أُوصِلَ إِلَيْكَ فِي كُلِّ سَنَةٍ عِشْرِينَ أَلْفَ دِينَارٍ فَزَبَرَهُ أَبِي وَ أَسْمَعَهُ ...». در دروس قبلی گفته شد که راوی این روایت احمد بن عبيد اللَّه بن خاقان، یکی از دشمنان سرسخت اهلبیت (ع) است و او وقتی احترام و اکرام پدرش را نسبت به امام حسن عسکری را مشاهده کرد، از پدرش راجع به ایشان سئوال کرد. اى پدر! مردي كه امروز صبح ديدم و او را احترام و تعظيم نمودى و خود و پدر و مادرت را قربانش كردى چه كسی بود؟ گفت: پسر جان! او حسن بن علی، امام رافضيان است كه به «ابن الرضا» شهرت دارد. سپس اندکی سكوت کرد و گفت: پسر جان! اگر امامت از خلفاء بنى عباس جدا شود، هيچ كس از بنى هاشم جز او سزاوار آن نيست و او به خاطر ویژگیهای مثبتی که دارد، مستحق خلافت است و پدرش هم مردی روشنفكر، نجيب و با فضيلت بود. احمد بن عبدالله گزارش مفصل ارائه میکند و بعد از اینکه امام (ع) از دنیا میرود و او را با احترام دفن میکند، دستگاه خلافت بنیعباس بدنبال پسرش میگردد و حتی به جستجوی زنان و کنیزان حضرت میپردازد که حامله نباشد. بعد از اینکه مطمئن میشود که امام (ع) فرزندی ندارد، میراث او را میان مادر و برادرش (جعفر) تقسیم میکند. احمد بن عبدالله ادامه میدهد که روزی جعفر (برادر امام حسن) نزد پدرم آمد و گفت: مقام برادرم را به من بده؛ من سالى 20 هزار دينار برايت ميفرستم. پدرم با او با تندى سخن گفت: اى احمق! سلطان به روى كسانى كه به امامت پدر و برادرت معتقدند شمشير كشيد تا آنها را از آن عقيده برگرداند و نتوانست اين كار را عملى كند. پس اگر شيعيان پدر و برادرت تو را امام ميدانند، نيازى به سلطان و غير سلطان ندارى كه منصب آنها را به تو دهند و اگر نزد شيعيان اين منزلت را ندارى، به وسيله ما به آن نخواهىرسيد. پدرم، جعفر را مردی پست و سُست عقل دانست و بيرونش كرد و تا زنده بود، اجازه نداد نزدش بیايد و ما از سامره بيرون آمديم، سلطان همچنان در جستجوى خبر فرزند حسن بن على (ع) بود. حدیث دوّم در مورد علم امام حسن عسکری (ع) به حوادث زمان خودش سخن گفته، حدیث سوم به پاسخ محمد بن علی واقفی نسبت به انکار امامت امام حسن عسکری (ع) اشاره کرده و حدیث چهارم به تصرف تکوینی آن امام همام (ع) در حیوانات پرداخته است.
کافی: کتاب حجت، باب «مَولِدِ أبِی مُحَمَّدٍ الحَسَن بنِ عَلِی (ع)» (روایات 1 ـ 4).
يتم استخدام ملفات تعريف الارتباط والتقنيات المشابهة على مواقعنا لتخصيص المحتوى والإعلانات. يمكنك العثور على مزيد من التفاصيل وتغيير إعداداتك الشخصية أدناه. بالنقر على موافق، أو بالنقر على أي محتوى على مواقعنا، فإنك توافق على استخدام هذه الملفات والتقنيات المشابهة.
إعدادات الخصوصية
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.