کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس نیز اختصاص دارد به معنای حجیت استصحاب. کار شناس محترم در آغاز به جمع بندی مباحث قبل پرداخته است. سپس به تبیین و تشریح معنای حجیت در استصحاب بر اساس مبانی سه گانه پرداخته است. یک مبنا این است که حجیت استصحاب بخاطر آن یقین سابق است یعنی یقین سابق موجب حجیت استصحاب شده است. در یک مبنای دیگر گفته شده اینکه ظن ببقاء موجب حجیت استصحاب است و در یک مبنای دیگر که حجیت استصحاب منتسب به آن است بنای عقلا می باشد از آنجاکه بنای عقلا حجت است بنابر این استصحابی که منتسب به آن است نیز حجیت خواهد داشت. در ادامه به تبیین دیدگاه مرحوم مظفر پرداخته است اینکه اساسا لزومی ندارد که استصحاب برای حجیتش منتسب به مبانی سه گانه گردد بلکه استصحاب بر اساس همان معنای لغویش نیز می تواند حجیت داشته باشد. در نهایت به تبیین انتصاب استصحاب به اصول یا اماره پرداخته است. مرحوم مظفر استصحاب را جزء اصول عملیه می داند.
مهمترین مباحث این درس:
معنای حجیت استصحاب. انتصاب استصحاب به اصول یا اماره. دیدگاه مرحوم مظفر در این زمینه.