گزیده درس صد و هفتاد و هفت
درس صد و هفتاد و هفت از «قال: و الذمُّ فی إلقاء الصبیّ علیه لا علی الإحراق»، شروع شده است و تا «بطل استناد الکائنات باجمعها الی القضا و القدر» ادامه دارد. در اینجا مرحوم خواجه به شبههی اشاعره پاسخ میدهد. شبهه این است که مدح و ذم دلالت بر علم به استناد فعل متولد به انسان نمیکند، چون ما شخص را بر فعل متولد مذمت میکنیم با آن که میدانیم آن فعل به غیر او مستند است، مثلاً کسی که طفلی را در آتش میاندازد، و او را مورد مذمت قرار میدهیم، با آنکه میدانیم سوزانندهی آن کودک خدا است. مرحوم خواجه پاسخ میدهد که مذمت فرد به خاطر انداختن طفل در میان آتش است نه بر سوزاندن آتش. مسئله هشتم در بارهی قضا و قدر است. مرحوم خواجه در ابتدا مقصود از قضا و قدر را تبیین مینماید و بعد از آن مرحوم علامه در قدم اوّل به معنای قضا و قدر میپردازد، سپس این پرسش را مطرح میکند که منظور از اینکه اشعری میگوید: خداوند کارها و اعمال بندگان را قضا و تقدیر کرده است، چیست؟ آنگاه دو فرض را به تصویر میکشد و جواب اشعریها را بیان میدارد و بعد از آن، معنای قضا و قدر را با حدیث اصبغ بن نُباته از گفتار امام علی (ع) مستند میسازد.
کلیدواژه: معنای قضا و قدر.
کوکیز اور مشابہہ ٹیکنالوجیز ہماری سائٹوں پر مواد اور اشتہارات کو ذاتی بنانے کے لیے استعمال ہوتی ہیں. آپ مزید تفصیلات اور اپنی ذاتی ترتیبات کو تبدیل کر سکتے ہیں. اوکے پر کلک کرنے سے، یا ہماری سائٹوں پر کسی بھی مواد پر کلک کرنے سے، آپ ان کوکیز اور مشابہہ ٹیکنالوجیز کے استعمال سے اتفاق کرتے ہیں.
جی ڈی پی آر
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.