اثبات طهارت شیئ متنجّس
چیزی که علم به نجاست آن داریم، نجس است مادامی که طهارت آن از یکی از طرق زیر اثبات شود:
1- علم وجدانی: شخص علم و یقین به تطهیر پیدا کند.
2- شهادت عدلین: دو نفر عادل (مرد یا حتی زن)، شهادت به طهارت بدهند.
نکته: اگر دو نفر عادل شهادت به کیفیت حصول طهارت طبق دیدگاه مکلف بدهند ولی طبق دیدگاه خودشان طهارت حاصل نشده باشد (مثلا خودشان آب را مضاف می¬دانند ولی طبق نظر مکلف، آن آب مطلق است)؛ بازهم این شهادت برای مکلف حجت است.
3- إخبار ذی¬الید: شخصی که شیئی را در اختیار دارد؛ بگوید این شیئ پاک است.
4- غیبت مسلم: شخص مسلمان را قبلا یقین به نجاست قسمتی از لباس یا بدنش داشتیم؛ بعد از مدتی او را ندیدیم و بعدا که دوباره دیدیم، حکم به طهارتش می¬شود؛ اگر آثار نجاست نباشد.
5- إخبار وکیل: شخصی را مکلف به تطهیر متنجس کرده¬ایم و اگر او اعلام کرد که تطهیر کرده، إخبارش مثبِت تطهیر است.
