گزیده درس صد و پنجاه و دو
سخن همچنان دربارهی حدیث چهارم باب «الإضطرار الی الحجة» است. محتوای روایات این باب را این مسئله تشکیل میدهد که جامعه اسلامی بدون وجود امام معصوم اصلاح نمیشود و از این جهت امام معصوم باید وجود داشته باشد. اشاره شد که محتوای روایت چهارم را مناظره و گفتگوی مرد شامی با اصحاب امام صادق (ع) تشکیل میدهد که بخشی از این روایت در دروس قبلی مورد بررسی قرار گرفت. مرد شامی، امام معصوم را قبول نداشت و با اندیشهای خودساخته با اصحاب امام صادق (ع) مناظره و سپس محکوم شد. همین مناظره موجب گردید تا آن مرد شامی شیعه شود و در همانجا شهادت داد بر اینکه امام جعفر صادق (ع)، امام معصوم و حجت خدا بر خلق در زمین میباشد. در پایان این روایت آمده است که امام صادق (ع) به یکایک اصحاب خودش رو میکند و روش مناظره و گفتگو را به آنها یاد میدهد و به نقاط ضعف و قوت آنها اشاره مینماید. در ادامه استاد به سراغ بررسی روایت پنجم میرود. در این روایت ابان بن عثمان از احول نقل میکند که وی مناظرهای با جناب زید بن علی داشته است. جناب زید از احول سوال میکند که اگر کسی از ما اهلبیت دَرِ خانه تو را برای قیام بزند، آیا با او خروج میکنی؟ احول جواب میدهد، این فرد اگر پدر شما یا برادر شما (امام سجاد و امام باقر) باشد، قبول میکنم. جناب زید میفرماید: من قصدم خروج بر این قوم جبّار است که با آنها جهاد کنم. شما هم با من خروج کن. احول جواب میدهد که من این کار را نمیکنم. امام صادق (ع) درباره مناظره أحول با زید بن علی فرمود: راه را از پیش و پس و راست و چپ و بالای سر و زیر پا بر او بستی و برای او رخنهای نگذاشتی که از آن به در برود ...
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الِاضْطِرَارِ إِلَى الْحُجَّة» (روایات 4 ـ 5).