کتاب فرائد الأصول شیخ انصاری:
در این درس معنای لغوی و اصطلاحی استصحاب و تعریف شیخ انصاری از آن مطرح گردیده است. کار شناس محترم در ابتدا پس ازبیان، یک مقدمه اظهار داشته است، که کلمه استصحاب دو معنا دارد:
1. معنای لغوی: «أخذ الشیء مصاحباً». یعنی زمانی که انسان یک شیء ای را همراه خودش قرار می دهد به این همراه قرار دادن می گویند استصحاب. این معنا اشتبا است . معنی لغوی صحیح این است که ایشان باید این طور می گفت: أخذ الشیء معه. لذا برخی بر این معنا اشکال نموده است
2. معنای اصولی: مرحوم شیخ هفت تعریف برای استصحاب بیان می فرمایند: تعریف مشهور «الاستصحاب ابقاء ما کان». سپس برای تبیین تعریف مشهور توضیحاتی در دو مرحله ارائه نموده است. در مرحله اول می گوید: ابقاء یعنی حکم کردن به بقاء یعنی حکم کردن به بقاء چیزی که در گذشته بوده، عقل یا شرع حکم می کنند به بقاء چیزی که در گذشته بوده؛ مانند اینکه نماز جمعه در زمان حضور معصوم علیه السلام واجب بوده؛ الآن شک می کنم آیا هنوز در زمان غیبت هم واجب است یا خیر؟؛ عقل یا شرع حکم می کند به بقاء چیزی که در گذشته بوده که آن چیز وجوب نماز جمعه است. در پایان مطرح شده که اگر این پرسش پیش بیاید که آیا تعریف شیخ مناسب مبنایی قدما است یا متأخرین؟ در پاسخ بیان داشته است که این تعریف بیشتر با مبنایی متأخرین تناسب دارد.
مهمترین مباحث این درس:
تعریف لغوی استصحاب و اشکال وارده بر آن. تعریف اصطلاحی استصحاب طبق دیدگاه شیخ انصاری و اشکالات آن.