کتاب فرائد الأصول شیخ انصاری:
این درس در باره اقوال در استصحاب است. در استصحاب سه نظریه است: نظریه اول (نظریه علماء از صدر اسلام تا زمان پدر شیخ بهایی): این گروه معتقدند که استصحاب از أمارات ظنیه است همانند خبر واحد؛ و لکن استصحاب یک فرقی با خبر واحد دارد و آن اینکه خبرواحد خودش مفید ظن است اما استصحاب خودش مفید ظن نیست؛ بلکه مجرای آن مفید ظن است. این گروه دلیل بر حجیّت استصحاب را عقل می دانند و می گویند عقل حکم ظنی می کند به بقاء چیزی که در گذشته بوده.
نظریه دوم (نظریه علماء از زمان پدر شیخ بهایی تا امروز به جز شیخ انصاری): این گروه معتقدند که استصحاب جزء اصول عملیه است مانند برائت، احتیاط، تخییر. این گروه دلیل بر حجیّت استصحاب را روایات لا تنقض الیقین بالشک می دانند. اینها می گویند روایات آمده است استصحاب را پناهگاهی برای مجتهد شاک قرار داده است.
مهمترین مباحث این درس: پاسخ به این پرسش است که استصحاب اصل عملی است یا اماره ظنیه؟. در باره استصحاب سه نظریه مطرح شده است.
نظریه سوم(نظریه شیخ انصاری): اگر استصحاب دلیل بر حجیّتش عقل باشد استصحاب می شود جزء أمارات ظنیه و اگر دلیل بر حجیّتش روایات باشد می شود جزء اصول عملیه؛ و لکن چون ما معتقدیم که دلیل بر حجیّت استصحاب روایات است لذا استصحاب را جزء اصول عملیه می دانیم.