گزیده درس دوصد و بیست و سه
درس دوصد و بیست و سه از «و منها: الأولاد و لم یحصل لأحد من المسلمین مثل أولاده فی الشریف ...»، شروع شده است و تا «لعدم الایمان المقتضی لاستحقاق الثواب» ادامه دارد. بحث در بارهی فضایل مخصوص امام علی (ع) است که آخرین آن، وجه فضیلت بیست و پنجم بود که گفته شد پیامبر اسلام در موارد فراوانی از افضلیت امام علی (ع) بر دیگران خبر داده و به امامت ایشان تصریح نموده است و به چند نمونه اشاره گردید. آخرین نمونه که مرحوم علامه ذکر کرده است، فرزندان امام علی است که هیچ کدام از مسلمانان فرزندانی به شرافت و کمال علی (ع) نداشتهاند. بعد از اینکه مرحوم خواجه و مرحوم علامه مباحث مربوط به فضیلت امام علی (ع) را به پایان میبرند، به سراغ مسئله هشتم میروند که در بارهی امامت سائر امامان دوازدهگانه بحث میکند. مرحوم خواجه میفرماید: اخبار متواتر و ادله دیگری بر امامت یازده امام بعد از امام علی (ع) دلالت میکند، سپس مرحوم علامه آن یازده امام را نام میبرد. در ادامه مرحوم خواجه و مرحوم علامه چندین دلیل برای امامت آن یازده امام بیان میکنند. مسئله نهم، به احکام مخالفان اختصاص دارد و مرحوم خواجه فرموده است: کسانی که با علی جنگ کردهاند کافرند و کسانی که با آن حضرت مخالفت کردند، فاسق هستند.
کلیدواژه: امامت سایر امامان شیعه و احکام مخالفان امام علی (ع).