خلاصه درس پنجاه و پنج
شفاعت به معنای جفت در مقابل فرد است. این واژه در علم کلام به این معنا است که فرد آبرومندی از شخص دیگری بخواهد که کوتاهی کسی را ببخشد یا کسی کار خیری انجام داده، درخواست نماید که بر پاداش شخصخیّر بیفزاید. شفاهت از قدیم در علم کلام مطرح بوده و تا حدودی تمام فرق اسلامی در مورد آن اتفاقنظر دارد. برای اثبات شفاعت شواهد مختلفی از قرآن، روایات و همچنین اجماع مسلمین وجود دارد.
برخی از انواع شفاعت به تصریح قرآن کریم باطل است و آن شفاعتی است که منجر به نقص در ساحت خدای منان میشود. در مقابل شفاعت باطل، شفاعت صحیح است که با اذن خداوند انجام میگیرد. شفاعت صحیح یکسری ضوابطی دارد که مهمترینشان این است که آمر و فاعل اصلی آن خدای سبحان بوده و هیچنوع شفاعتی بدون اذن او قابلقبول نخواهدبود. شفاعتکنندگان و شفاعتشوندگان، یکسری شرایطی دارند که در قرآن کریم به آنها اشاره شده است. در پایان به دو اشکال بر شفاعت مطرح گردیده است که به هر دو جواب داده شده است.
خودآزمایی
معنای شفاعت را از نظر لغت و اصطلاح بیان کنید؟
اهمیت شفاعت را توضیح دهید؟
دلایل شفاعت از نظر آیات و روایات را بیان کنید؟
فرق شفاعت باطل و شفاعت حق در چیست؟
ضوابط شفاعت صحیح را بیان نمایید؟
شرایط شفاعتکننده و شفاعتشونده را ذکر کنید؟
دو اشکالی که بر شفاعت انجام گرفته، یکی از آنها را تبیین و سپس جواب دهید؟
