گزیده درس صد و پنجاه و یک
بحث در رابطه با حدیث چهارم باب «الإضطرار الی الحجة» است که در مورد مناظرهای اصحاب امام صادق (ع) با مرد شامی در بحث لزوم امام و امامت میباشد. سخن به اینجا رسید که امام صادق (ع) جمعی از اصحاب خود را طلبید تا با مرد شامی منحرف در مباحث کلامی از جمله مسئله امامت مناظره نمایند. «ثُمَّ قَالَ یا حُمرانُ کَلِّمِ الرَّجُلَ فَکَلَّمَهُ فَظَهَرَ عَلَیهِ حُمران، ثُمَّ قال یا طَاقِی ...: سپس امام (ع) به حمران فرمود: ای حمران با این مرد شامی بحث کن و حمران با او گفتگو کرد و غالب شد و آنگاه رو به طاقی کرد، ای طاقی ...». در بخشی از گفتگوی هشام یکی از اصحاب امام (ع) با مرد شامی آمده است: هشام به مرد شامی گفت: اي مرد آيا پروردگارت به مخلوقش خيرانديشتر است يا مخلوق به خودشان، گفت: بلكه پروردگارم نسبت به مخلوقش خيرانديشتر است، هشام گفت: در مقام خيرانديشي براي مردم چه كرده است؟ شامي گفت: براي ايشان حجت و دليلي به پا داشته تا متفرق و پراکنده نشوند و ايشان را باهم الفت دهد و ناهمواريهای آنها را هموار سازد و ايشان را از قانون پروردگارشان آگاه سازد. هشام گفت: او كيست؟ شامي گفت: رسول خدا (ص) است. هشام گفت: بعد از رسول خدا (ص) كيست؟ شامي گفت: قرآن و سنت است. هشام گفت: قرآن و سنت براي رفع اختلاف امروز ما سودمند است؟ شامي گفت: آري. هشام گفت: پس چرا من و تو اختلاف كرديم و براي مخالفتي كه با تو داريم از شام به اينجا آمدي؟ شامي خاموش ماند ...
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الِاضْطِرَارِ إِلَى الْحُجَّة» (روایت 4).