گزیده درس دوصد و یک
در این درس به روایت سوم باب «في شأن إنّا أنزلناه في ليلة القدر و تفسيرها» پرداخته میشود. این حدیث راجع به تفاوت حکم خدا و حکم طاغوت است و به همان سند از امام باقر (ع) رسيده است. حضرت فرمود: خداوند در آیه شریفه 4، سوره دخان میفرماید: «در اين شب ممتاز شود هر امر محكم و به جایى» خدا ميفرمايد: هر امر محكمى از آسمان نازل مىشود و حال آنکه محكم دو چيز نيست، بلكه تنها يك چيز است. پس هر كه حكمی كند که در آن اختلاف نباشد، حكم او حكم خداوند است و هر كه حكمى كند كه در آن اختلاف باشد و خودش را صوابکار بداند، به حكم طاغوت (باطل) حكم كرده است. همانا سال به سال در شب قدر تفسير و بيان كارها بر ولى امر (امام زمان) نازل مىشود، در آن شب امام (ع) در باره كار خودش چنين و چنان دستور ميگيرد و راجع به كار مردم هم مأمور مىشود. براى ولى امر غير از شب قدر هم در هر روزى كه خداوند صلاح بداند، مانند آن شب امر مخصوص و پوشيده و شگفت در گنجينه پديد مىآيد، سپس قرائت فرمود: این آیه را «وَ لَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ كَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ». استاد در این درس به روایات چهارم و پنجم هم میپردازد که مفاد روایت چهارم راجع به اثبات امامت اهلبیت (ع) به وسیله سوره قدر و محتوای روایت پنجم در ارتباط با گفتگوی پیامبر اکرم (ص) با ابوبکر و عمر درباره سوره قدر و ولایت امام (ع) است.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «في شأن إنّا أنزلناه في ليلة القدر و تفسيرها» (روایات 3 ـ 5).