گزیده درس دوصد و پنجاه
بحت دربارهی روایت شانزدهم باب «الإشارة و النص على أبيالحسن الرضا (ع)» است که این روایت همانند دو روایت قبلی طولانی نیست و در مورد آثار انکار امامت امام رضا (ع) سخن گفته است. این روایت را محمد بن سنان از امام کاظم (ع) نقل میکند. محمد بن سنان میگويد: يك سال پيش از آنكه امام (ع) به عراق بیايد خدمت ایشان رسيدم که پسرش امام رضا (ع) جلویش نشسته بود. حضرت به من نگريست و فرمود: اى محمد! در اين سال اتفاقی پيش میآيد و شما به خاطر آن بيتابى نكنید. سپس امام (ع) آن اتفاق را توضیح میدهد و از محمد بن سنان میخواهد که به امامت امام رضا و امام بعد از او اقرار کند. در ادامه استاد به سراغ باب «الإشارة و النص على أبي جعفر الثانی (ع)» میرود که مرحوم کلینی در این باب، چهارده حدیث جمعآوری کرده است. حدیث اوّل، دوّم و سوم و هشتم این باب راجع به وجوب اطاعت از امام جواد، امامت امام جواد و نشانههای امامت آن امام همام است. محتوای روایات چهارم و هفتم راجع به مکاتبه امام رضا (ع) با ابن قیاما واسطی درباره امامت خود و مفاد روایت پنجم را علم امام رضا به ولادت امام جواد تشکیل میدهد. حدیث ششم دربارهی امامت امام جواد (ع) است که آن را معمر بن خلّاد نقل میکند. وی میگوید: بعد از ولادت ابى جعفر (ع) خدمت حضرت امام رضا (ع) موضوعى مطرح شد. حضرت فرمود: شما چه نیازی به اين مطلب داريد، اين ابوجعفر است كه او را در جاى خود نشانيده و قائم مقام خود نمودهام. استاد روایات هفتم، هشتم و نهم این باب را هم در این درس به بررسی میگیرد و مابقی آن را در درس بعدی ترجمه و تبیین خواهدکرد. در روایت نهم به فضایل امام جواد (ع) پرداخته شده است و صنعانى میگويد: خدمت امام رضا (ع) بودم كه پسر كوچکاش ابوجعفر (ع) را آوردند، فرمود: اين همان مولودى است كه مولودى پر بركتتر از او نسبت به شيعيان ما به دنیا نیامده است.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الإشارة و النص على أبيالحسن الرضا (روایت 16)» و باب «الإشارة و النص على أبي جعفر الثانی (روایات 1 ـ 9)».