گزیده درس سیصد و سی و هفت
روایت نود و یکِ باب «فيه نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِن التَنزِيلِ فِي الوِلاية» طولانی است و این روایت را محمد بن فُضيل از امام موسى كاظم (ع) نقل كرده است. ایشان میگويد: از حضرت ابوالحسن (ع) راجع به تفسیر آیه شریفه 8، سوره صف (يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ: مىخواهند نور خدا را با پُف دهان خود خاموش كنند) پرسیدم، امام (ع) در جواب فرمود: يعنى ميخواهند ولايت اميرالمؤمنين (ع) را با پُف دهانشان خاموش كنند! عرض كردم: خدا تمامكننده نور خود است؛ این یعنی چه؟ فرمود: خدا تمامكننده امامت است به دليل این آیه شریفه «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا: پس به خدا و پیامبرش و نوری که نازل کردیم، ایمان آورید»؛ پس نور، همان امام است. محمد بن فضیل همینطور به سئوالات خود از امام (ع) در رابطه با آیات دیگری ادامه میدهد و حضرت جواب میدهد. از جمله ابن فضیل میگوید: عرض كردم: اینکه خداوند میفرماید: «اوست خدایى كه رسول خود را به هدايت و دين حق فرستاده است؛ این یعنی چه؟ حضرت فرمود: يعنى خدایی كه رسولش را به ولايت وصي خودش امر كرد و ولايت همان دين حق است. باز عرض كردم: خداوند در آیه دیگری میفرماید: تا آن را بر هر دينى غالب كند؛ این به چه معناست؟ فرمود: يعنى آن را در زمان قيام قائم بر همه ادیان غلبه دهد. اینکه ميفرمايد: خدا تمامكننده نور خود است؛ يعنى ولايت قائم، اگر چه كافران (به ولايت على) نخواهند... آنها گفتند: محمد به پروردگارش دروغ بسته و خدا او را درباره على این چنين دستورى نداده است. پس خدا آيهاى فرستاد و فرمود: همانا (ولايت على) از سوی پروردگار جهانيان نازل شده است. اگر (محمد) برخی از گفتهها را به دروغ به ما نسبت دهد، دست راستش را ميگيريم و شاهرگش را ببريم؛ سپس سخن را متوجه اين موضوع كرده و فرموده است: «همانا (ولايت على) يادآورى است براى پرهيزگاران (جهانيان) و ما ميدانيم كه بعضى از شما تكذيبكنندگان هستيد. و همانا (على) مايه افسوس كافران است. همانا (ولايت علی) حقيقت يقين است. (ای محمد) تسبيح بگو بنام پروردگار بزرگات و پروردگار بزرگات را كه اين فضيلت به تو عطا فرموده سپاسگزارى كن.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «فيه نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِن التَنزِيلِ فِي الوِلاية» (روایت 91).