گزیده درس سیصد و پنجاه و شش
بحث در روایات باب «مَولِدِ أمِيرِ المُؤمِنينَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيه» است و مرحوم کلینی در این باب، یازده حدیث جمعآوری نموده است. این باب به تاریخ ولادت و شهادت امام علی (ع) اختصاص دارد. آن حضرت سی سال بعد از عامالفیل به دنیا آمد و در بیست و یکم رمضان سال چهلم ه.ق در سن 63 سالگی به شهادت رسید. پس از وفات پیامبر گرامی اسلام (ص) به مدت سی سال زنده بود و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبدالمناف است و در واقع امام علی (ع) اولین هاشمی بود که از پدر و مادر هاشمی متولد شد. حدیث اوّل در مورد بشارت دادن ابوطالب به ولادت امام علی (ع) است. امام صادق (ع) میفرماید: فاطمه بنت اسد نزد ابوطالب آمد تا او را به ولادت پيامبر (ص) مژده دهد، ابوطالب گفت: يك «سبت» صبر كن، من هم تو را به شخصى مانند او غير از مقام نبوت مژده خواهمداد، امام صادق (ع) فرمود: سبت برابر با 30 سال است و فاصله ميان پيامبر (ص) و اميرالمؤمنين (ع) سى سال بود. حدیث دوّم راجع به سیره پیامبر اکرم (ص) در رفتار با فاطمه بنت اسد است. امام صادق (ع) میفرماید: فاطمه بنت اسد مادر اميرالمؤمنين، اولين زنى بود كه پياده از مكه به مدينه به سوى پيامبر (ص) مهاجرت كرد و از همه مردم نسبت به پيامبر مهربانتر بود. از پيامبر شنيد كه ميفرمود: مردم در روز قيامت برهنه محشور میشوند، پس از شنیدن این سخن گفت: واى از اين رسوایى! پيامبر (ص) به او فرمود: من از خدا ميخواهم كه تو را با لباس محشور كند. همچنین از آن حضرت شنيد كه فشار قبر را يادآور مىشد؛ فاطمه گفت: واى از ناتوانى!، پيامبر (ص) به او فرمود: من از خدا مىخواهم كه تو را در آنجا آرام و راحت دارد. روزى به رسول خدا (ص) عرض كرد: من ميخواهم كنيزم را آزاد كنم، حضرت به او فرمود: اگر چنين كنى، خدا در برابر هر عضوى از او يك عضو تو را از آتش دوزخ آزاد كند، پس چون بيمار شد، به پيامبر (ص) وصيت و سفارش نمود خادماش را آزاد كند و زبانش بند آمده بود؛ لذا به پيامبر اشاره كرد و پيامبر (ص) وصيتاش را پذيرفت. روزى پيامبر (ص) نشسته بود كه اميرالمؤمنين (ع) با چشم اشکبار وارد شد. حضرت پرسید: چرا گريه ميكنى؟ گفت: مادرم از دنیا رفت. پيامبر (ص) فرمود: به خدا مادر من هم بود، پس با شتاب برخاست تا بر او وارد شد و چون به او نگريست به گریه افتاد و آنگاه به زنان دستور داد تا او را غسل دهند ...
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «مَولِدِ أمِيرِ المُؤمِنينَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيه» (روایات 1 ـ 2).