گزیده درس چهارده
استاد درس چهاردهم را با این فراز از روایت دوازدهم کتاب عقل و جهل آغاز میکند: «يا هِشامُ، ثُمّ وعَظَ أهلَ العَقلِ و رَغَّبَهُم في الآخِرَةِ فقالَ: "و مَا الحَياةُ الدُّنْيا إلاّ لَعِبٌ و لَهْوٌ و لَلدّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِلّذِينَ يَتَّقُونَ أ فلا تَعْقِلونَ ...». امام کاظم (ع) بعد از اینکه آیات متعدد و روشنی برای اثبات ربوبیت خدای متعال متذکر شد، میفرماید: اى هشام! خداوند سپس خردمندان را اندرز داده و به آخرت ترغيبشان كرده است و فرموده: "زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست و قطعا سراى بازپسين براى كسانى كه پرهيزگارى مىكنند بهتر است؛ آيا نمىانديشيد؟"» در واقع امام کاظم (ع) با استفاده از آیات متعدد قرآن کریم به هشام، اهل عقل را موعظه میکند و آنها را به آخرت تشویق مینماید و با استناد به سخن خدای متعال میفرماید: زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست؛ آن دنیای دیگر بهتر است برای کسانی که پرهیزکارند. در حقیقت، امام (ع) تمام سخنانش را به آیات قرآن کریم مستند میسازد، سپس اشاره میکند که عقل باید همراه با علم باشد و بعد از آن کسانی را که تعقل نمیکند، مورد مذمت قرار میدهد و آن را به آیه شریفه 170، سوره بقره همراه میکند: هنگامىكه به آنها (مشركان) گفته شود: آنچه را خدا نازل كرده است پيروى كنيد، میگويند: بلكه ما از آنچه پدرانِ خود را بر آن يافتيم پيروى مىنماييم. آيا (از آنان پيروى مىكنند) هرچند پدرانشان چيزى نمىفهميدند و هدايت نيافته بودند؟ در ادامه اکثریت را مذمت و اقلیت را مدح کرده و هر دو مورد به آیات قرآن کریم مستند شده است.
کلیدواژه: کتاب عقل و جهل (روایت 12).