یکی از عوامل پوچ گرایی ونیست انگاری در زندگی ، نبود آرمان و ایده آل مطلوب، اهداف عالی و امید در زندگی است که در نتیجه زندگی را یک نواخت و فاقد ارزش برای تداوم می بیند. نبود آرمان، محصول عوامل مختلف از جمله از دست دادن هویت قبلی و عادت نکردن به هویت جدید است. برای رهایی از آن، اعتقاد به آرمان ها، داشتن امیدها، انجام کارهای آرمانگرایانه و توکل به خداوند است که آیات متعدد به آنها اشاره می کند.