با رسیدن به مقام عبودیت، استقلال کاذب از انسان سلب شده و حقیقت انسان برایش روشن می شود که همان ربط و تعلق به خداوند است و در این صورت عظمت الهی تمام وجود انسان را فرا گرفته و به تدریج به مقام خلافت الهی دست می یابد. راه دیگر فراگیری اسماء الهی است که تنها انسان توان انجام را دارد و مراد از فراگیری اسماء، درک حقایقی فراتر از آموزش های معمول است که تنها با رویت و شهود و فطرت پاک حاصل می شود.