گزیده درس دوصد و چهل و هفت
بحث در بارهی نسبت شعر با اخلاق است. در مجموع دو اشکال مطرح شد: اشکال اوّل، این بود که شعر گرفتار دروغ است و این چگونه میتواند با اخلاق سازگاری داشته باشد؟ در درس گذشته به این اشکال پاسخ داده شد. اشکال دوم، این است که ارزش شعر به حکایتگری آن است و محاکات در ذات شعر است. با توجه به این مطلب، وقتیکه شعر «اکذبه اعذبه» است، چگونه از واقعیت حکایت میکند؟ در پاسخ به این پرسش مرحوم مصنف توضیحات زیادی بیان میکند. شعر بر روان انسان تأثیر میگذارد، حتی آنجایی خلاف واقع و حتی مخاطب بداند که این شعر خلاف واقع است باز تأثیر خودش را میگذارد. لذا، شعر باید از نظر کارکرد ارزیابی شود نه اینکه آن از لحاظ محاکات بودن آن ارزشیابی کرد. به عبارت دیگر، تأثیر مخیلات در نفس به خاطر آن نیست که اشعار مشتمل بر حقایق میباشند، بلکه حتی اگر کذب آنها معلوم باشند، باز تأثیرات خود را دارند، زیرا مقصود آن برانگیختن احساسات و انفعالات خاصی در مردم است، نه اعتقاد به مضامین آنها. در واقع آنچه موجب تأثیر مخیلات در نفس میشود، استغراب و اعجابی است که در اثر تخیل برای انسان حاصل میشود و چنانچه هر چه تکرار شود از اثر آنها کاسته میشود.
کلیدواژه: نسبت شعر و اخلاق و حقایق.
کوکیها و فناوریهای مشابه در سایتهای ما برای شخصیسازی محتوا و تبلیغات استفاده میشوند. شما میتوانید جزئیات بیشتر را در زیر مشاهده کرده و تنظیمات شخصی خود را تغییر دهید. با کلیک روی OK یا هر محتوایی در سایتهای ما، شما با استفاده از این کوکیها و فناوریهای مشابه موافقت میکنید.
GDPR
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.