گزیده درس صد و شصت و شش
حدیث اوّل باب «أنّ الائمة هُم ارکانُ الأرض» در درس قبلی بررسی گردید و در این استاد به ترجمه و تبیین دو حدیث دیگر این باب میپردازد. حدیث دوّم را، سعید اعرج از امام صادق (ع) در مورد فضائل امام علی (ع) نقل میکند. او میگوید: من با سلیمان بن خالد خدمت امام صادق (ع) رسیدیم و آن حضرت با ما سخن را آغاز کرد و فرمود: اى سليمان، هر چه از اميرالمؤمنين رسيده بدان عمل شود و از هر چه نهى كرده بايد دورى شود. براى او همان فضل برآورد شده است كه براى رسول خدا (ص) و رسول خدا (ص) از همه خلق خدا برتر است تا آنكه هر كس در حكمى از احكام على نكوهش كند، نكوهش بر خدا و رسولش كرده است، هر كه در خُرد و درشت بر او رد كند و از او نپذيرد در حد شرك به خدا است. حدیث سوم از امام باقر (ع) روایت شده است و محتوای این حدیث نیز همانند دو حدیث قبلی راجع به فضیلت امام علی (ع) میباشد. در بخشی از این حدیث آمده است: حضرت اميرالمؤمنين (ع) پس از پیامبر اسلام (ص) چنين بود و اين حكم در باره همه ائمه يكى پس از ديگرى جارى است. خداوند آنها را ستونهاى زمين ساخته تا مبادا به اهل خود بلرزد. آنها ديركهاى اسلام و راهدار سبيل اويند، كسى به حق نرسد جز به رهنمائى آنها و كسى از راه گمراه نشود و بيراهه نيفتد جز به واسطه تقصير در حق آنها، ...
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «أنّ الائمة هُم ارکانُ الأرض» (روایات 2 ـ 3).