گزیده درس صد و هفتاد و نُه
در تداوم درس قبلی به سه روایت از روایات باب «مَا فَرَض الله عزّوجلّ و رَسُولُهُ (ص) مِنَ الکَون مَعَ الاَئِمّة (ع)» پرداخته شد و استاد در این درس به سایر روایات این باب میپردازد. در درس گذشته اشاره شد که مرحوم کلینی در این باب، هفت روایت ذکر کرده است. از جمله روایت چهارم را امام باقر (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده است. حضرت در این روایت فرموده است: به راستی خدای تبارک و تعالی میفرماید: حجت من بر اشقیاء امت تو تمام است. آن کسانی که ولایت و پیروی از علی را ترک کردهاند و به دشمنانش پیوستهاند و فضل او را منکر شدهاند. در حدیث پنجم، فضائل اهلبیت (ع) در سخن پیامبر اکرم (ص) انعکاس یافته و در حدیث ششم امام باقر (ع) درباره آثار ولایت امام علی (ع) در دنیا و آخرت سخن گفته است. در حدیث هفتم آثار پذیرش ولایت امام علی (ع) بیان شده است. امام باقر (ع) از قول پيامبر (ص) میفرماید: همانا نسيم رحمت و آسودگى و پيروزى و كمك و كاميابى و بركت و بزرگوارى و آمرزش و ايمنى و توانگرى و مژده و رضوان و تقرب و يارى و توانایى و اميد و دوستى خداى متعال برای كسى است كه على (ع) را دوست بدارد و اطاعتش كند و از دشمناش بيزارى جويد و به فضيلت او و جانشينانش اعتراف کند. بر من است كه ايشان را در شفاعتم در آورم و بر پروردگار من است كه شفاعت مرا نسبت به ايشان بپذيرد، زيرا آنها پيرو من هستند و هر كه پيروى من كند از آن من است.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «مَا فَرَض الله عزّوجلّ و رَسُولُهُ (ص) مِنَ الکَون مَعَ الاَئِمّة (ع)» (روایات 4 ـ 7).