گزیده درس نُه
در درس قبلی به اقسام تصدیق اشاره شد و در این درس به اقسام جهل اشاره میشود. جهل همان نبود علم است برای کسی که استعداد برای علم دارد و میتواند آن را بدست آورد. مرحوم مظفر در ابتدا جهل را همانند علم به تصوری و تصدیقی و سپس جهل تصدیقی را به جهل بسیط و مرکب تقسیم میکند. جهل بسیط آنجایی است که انسان امری را نمیداند و در عین حال میداند که نمیداند. جهل مرکب، آن است که انسان چیزی را نمیداند، اما میپندارد که میداند. در جهل مرکب دو جهل رویهم انباشته شده است. حالا، ممکن است این سئوال مطرح شود که مقصود مرحوم مظفر از طرح این بحث چیست؟ به نظر میرسد که ایشان به سه منظور بحث جهل را مطرح کرده است: در قدم اوّل، به مناسبت طرح بحث از حالات نفسانی، جهل را هم مطرح نموده است، چون جهل هم یکی از حالات نفسانی است. دوم اینکه بررسی اقسام جهل به نحوی موجب روشن شدن بیشتر تصدیق هم میشود و سوم اینکه آن را به این مناسبت مطرح کرده است که کدام امر مجهول قابلیت روشن شدن را دارد و آیا میتوان هر گونه جهل را با تفکر برطرف کرد؟
کلیدواژهها: اقسام جهل.