گزیده درس دوصد و چهل و یک
بحث دربارهی روایات باب «الإشارة و النص على أبي عبدالله جعفر بن محمد الصادق صلوات الله عليهما» است که مرحوم کلینی در این باب هشت روایت جمعآوری کرده است. هفت حدیث این باب در درس قبلی مورد بررسی قرار گرفت و استاد در این درس ابتدا حدیث هشتم آن را بررسی میکند، سپس وارد باب بعدی میشود. حدیث هشتم در مورد علت وصیت امام باقر به امام صادق (ع) در حضور شاهدان عینی است که این حدیث را عبد الاعلى از امام صادق (ع) نقل نموده است. بعد از اینکه استاد احادیث باب «الإشارة و النص على أبي عبد الله جعفر بن محمد الصادق صلوات الله عليهما» را بررسی میکند، وارد باب «الإشارة و النص على أبي الحسن موسى (ع)» میشود. مرحوم کلینی در این باب، شانزده روایت نقل کرده است. حدیث اوّل را فيض بن مختار از امام صادق (ع) نقل کرده است که در مورد امامت امام کاظم (ع) میباشد. فيض بن مختار میگوید: خدمت امام جعفر صادق (ع) عرض كردم: مرا از آتش دوزخ دستگیری کن و بفرما كه بعد از شما، چه کسی امام است؟ در همین زمان امام موسى (ع) داخل شد و حضرت فرمود: همين امام شما است. احادیث دوّم و سوم هم در مورد امامت امام کاظم (ع) است و محتوای روایت سوم را شایستگی امام کاظم (ع) برای امامت تشکیل میدهد. مفاد حدیث چهارم در مورد سیره سیاسی امام صادق (ع) درباره امامت امام کاظم (ع) است. مفاد حدیث ششم راجع به اعلام امامت امام کاظم (ع) در حضور عبدالله أفطح است. صفوان جمال میگويد: منصور بن حازم به امام صادق (ع) گفت: پدر و مادرم قربانت، هر بامداد و پسين جانهایى را دريابند و اگر چنين پيشامدى شد، امام كيست؟ امام صادق (ع) فرمود: اگر چنين شد او امام شما است و دست به شانه راست ابوالحسن (ع) زد. آن حضرت در اين موقع پنج ساله بود و عبدالله بن جعفر هم با ما نشسته بود.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الإشارة و النص على أبي عبد الله جعفر بن محمد الصادق صلوات الله عليهما (روایت 1)» و باب «الإشارة و النص على أبي الحسن موسى (روایات 1 ـ 6)».