گزیده درس سیصد و هشتاد
بحث در روایات باب «مَولِدِ أبِي جَعفَر مُحَمَّدِ بنِ عَلِي الثَّانِي (ع)» است و تا هنوز چهار روایت آن مورد بررسی قرار گرفته است. استاد این درس را با ترجمه و تبیین روایت پنجم آغاز میکند که محتوای آن راجع به استجابت دعای امام جواد (ع) است. داود بن قاسم جعفری میگوید: روزى همراه امام رضا (ع) به بستانى رفتم و عرض كردم: قربانت گردم، من به خوردن گِل حريص هستم، برای من دعا كنید و از خدا بخواهید، حضرت سكوت كرد و بعد از سه روز ديگر خودش فرمود: اى اباهاشم! خدا گِل خوردن را از تو دور كرد، ابوهاشم میگويد: از آن روز چيزى نزد من مبغوضتر از گِل نبود. حدیث ششم در مورد علم و آگاهی امام جواد (ع) از دلهای مردم است. محمد بن على هاشمى میگويد: بامداد روزى كه امام جواد (ع) با دختر مأمون عروسى كرده بود خدمتش رسيدم و در آن شب دارویی خورده بودم كه تشنگى به من دست داده بود و من نخستين كسى بودم كه خدمتش رسيدم و نميخواستم آب طلب كنم. امام به چهره من نگاه كرد و فرمود: به گمانم تشنه هستی؟ عرض كردم: آرى. امام دستور داد برایم آب آشاميدنى بياورد. حدیث هفتم راجع به پاسخ امام جواد (ع) به سوالات شیعیان است و على بن ابراهيم میگويد: پدرم گفت: گروهى از شيعيان از شهرهاى دور آمدند و از امام جواد (ع) در يك مجلس 30 هزار مسأله پرسيدند و حضرت به آنها جواب گفت و در آن زمان ده ساله بود. محتوای حدیث هشتم در رابطه با سیره تربیتی امام رضا و امام جواد (علیهما السلام) است و حدیث نهم به نفرین امام جواد (ع) در حق عمروبن فرج اشاره میکند. حدیث دهم در مورد کرامت امام جواد (ع) و حدیث یازدهم راجع به سیره امام جواد (ع) است. حدیث دوازدهم به مدت امامت امام جواد (ع) اشاره دارد. محمد بن سنان میگويد: امام جواد (ع) درگذشت در حالى كه 25 سال و 3 ماه و 12 روز داشت و وفات آن حضرت در روز سه شنبه، ششم ذيحجه، سال 220 بود و پس از پدرش 19 سال و 25 روز كمتر زندگى كرد.
کافی: کتاب حجت، باب «مَولِدِ أبِي جَعفَر مُحَمَّدِ بنِ عَلِي الثَّانِي (ع)» (روایات 5 ـ 12).