کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس نیز اختصاص دارد به ملاک اثبات حجیت اماره. کار شناس محترم در آغاز ضمن تبیین ملاک حجیت اماره به چند نکته مهم پرداخته است. نکته اول: گروهی از اخباری ها به اصولی ها اعتراض نموده اند که شما به امارات ظنیه عمل می کنید در حالیکه قرآن می فرماید: إن الظن لایغنی من الحق شیئا. اصولی ها می گویند برخی از ظنون پشتوانه قطعی دارد لذا حجت است. نکته دوم: امارات ظنیه معتبره را اصولی ها طرق عملیه می گویند بنابر این این امارات پشتوانه علمی و قطعی دارد از این جهت حجت است. سپس مرحوم مظفر به تبیین ملاک حجیت اماره در قالب استدلال منطقی پرداخته است. ظن بماهو ظن حجیت ذاتی ندارد چون شارع از عمل به آن منع کرده است بنابر این حجیت ذاتی او نیست. وقتی حجیت ذاتی نبود باید عرضی باشد یعنی عوامل دیگری حجیت را به او داده است آن عامل خارجی از دو حال خارج نیست یا قطع است یا ظن در هر دو حالت حجیت آن منتهی به علم می گردد. در واقع معیار حجیت اماره همان علم و یقین است.
مهمترین مباحث این درس:
معیار حجیت اماره عبارت است از علم و یقین. استدلال منطقی مرحوم مظفر در باره حجیت اماره