کتاب اصول فقه مرحوم مظفر:
این درس اختصاص دارد به اجماع. کار شناس محترم در آغاز به تبیین معانی لغوی و اصطلاحی اجماع پرداخته اینکه اجماع گاهی به معنای اتفاق، گاهی به معنای بستن بستان شتر ماده، گاهی سبک گردانیدن، گاهی به معنای الفت دادن و گاهی به معنای قصد کاری کردن آمده است . سپس به تبیین وتعریف دانشمندان از اجماع و تفاوت آن از دیدگاه شیعه و اهل سنت و تاریخچه پیدایش آن و میزان اعتبار پرداخته است. اهل سنت اجماع را یک دلیل سوم وذاتی می دانند ولی شیعه دائره آن را حدود می دانند اجماعی را حجت می دانند که کاشف از قول و فعل و تقریر معصوم علیه السلام باشد. در ادامه به تبیین پرسش ها و پاسخ آن پرداخته. اینکه از چه زمانی اجماع شکل گرفته و چطور اصولیون اجماع را به عنوان دلیل مستقل مطرح نموده است. اولین بار که تاریخ اسلام اجماع مطرح شد برای تعیین خلیفه اول بود چون هیچ دلیل روایی و قرآن بر خلافت ابوبکر دلالت نمی کرد در اینجا اهل سنت اجماع را به عنوان دلیل مستقل مطرح کرد و توسط آن به خلافت ابوبکر مشروعیت بخشید. اجماع به چه دلیل حجت است؟ که در پاسخ این پرسش اهل سنت سه دلیل برای حجیت آن بیان نموده: قرآن، سنت و عقل و مرحوم مظفر می گوید: قوی ترین دلیل بر حجیت اجماع آیه 114 سوره نساء است.
مهمترین مباحث این درس:
معانی لغوی اجماع. معانی اصطلاحی اجماع. تعاریف متفاوت دانشمندان از اجماع. تاریخچه پیدایش اجماع. مهم ترین دلیل بر حجیت اجماع.