گزیده درس صد و پانزده
درس صد و پانزده از «الرابع: انّ کل حادث یوصف باضافتین هما ...»، شروع شده است و تا «لکن الحدوث اختص بوقت الاحداث لانتفاء ...»، ادامه دارد. سه دلیل از دلایل چهارگانه متکلمان در دروس قبلی مورد بررسی قرار گرفت. در این درس استاد، دلیل چهارم را توضیح میدهد، ولی متن آن را تطبیق نمیکند و عملاً درس را از «قال: و الضرورةٌ قضت بحدوث ما لا ینفک ...» آغاز میکند. ممکن است این اشکال مطرح شود که حرکات و سکونات اجسام و لحظات زمان آن محدود و متناهی هستند، در حالی زمان از عوارض و صفات جسماند و اشکال ندارد که گفته شود جوهر عالم ازلی بوده، ولی این حرکات و سکونها و زمانها حادث هستند. در اینجا مرحوم خواجه و مرحوم علامه به این اشکال پاسخ میگویند که محال است اعراض قائم به خودشان باشند. مرحوم علامه اعراض را به جسمانیه و غیر جسمانیه تقسیم و سپس آنها را توضیح میدهد و حدود و متناهی بودن هر دو نوع و به خصوص بر اعراض غیر جسمانیه استدلال میکند.
کلیدواژه: حادث و متناهی بودن عالم اجسام.
يتم استخدام ملفات تعريف الارتباط والتقنيات المشابهة على مواقعنا لتخصيص المحتوى والإعلانات. يمكنك العثور على مزيد من التفاصيل وتغيير إعداداتك الشخصية أدناه. بالنقر على موافق، أو بالنقر على أي محتوى على مواقعنا، فإنك توافق على استخدام هذه الملفات والتقنيات المشابهة.
إعدادات الخصوصية
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.