گزیده درس صد و هشتاد و هفت
درس صد و هشتاد و هفت از «قال: و یقبح منه تعالی التعذیب مع منعه دون الذم»، شروع شده است و تا «بل یکون حکمه حکم الواجب المخیّر» ادامه دارد. در اینجا مرحوم خواجه میفرماید: در جاییکه لطف انجام نمیگیرد، عذاب منتفی است. به این معنا، در صورت باز داشتن لطف از گناهکار، عذاب کردن وی قبیح است، امّا مذمت کردنش قباحت ندارد. مرحوم علامه این سخن مرحوم خواجه را به تفصیل با استفاده از دلایل نقلی و عقلی توضیح میدهد. مرحوم خواجه پس از اینکه به شبهات وارده بر وجوب لطف پاسخ میدهد، به سراغ احکام لطف میرود و پنج حکم را بیان میکند. اولین حکم این است که میان لطف و ملطوففیه باید مناسبت وجود داشته باشد. دومین حکم این است که حکم نباید به مرحلهی إلجاء و اجبار برسد؛ به این معنا نباید مکلف را مجبور بر انجام عمل نماید و باید شخص با اختیار خودش کار را انجام دهد. سومین حکم این است که مکلّف علم به لطف داشته باشد، به این معنا، این لطف را یا به صورت اجمالی و یا به نحو تفصیلی بداند. چهارمین حکم این است که لطف دارای صفت زائد بر جهت میباشد. پنجمین حکم این است که حکم تخییری است، مثلاً در جایی که دو عمل وجود داشته باشد که هر کدام برای تحقق لطف کافی است، مانند کفارات ثلاث.
کلیدواژه: احکام لطف.
يتم استخدام ملفات تعريف الارتباط والتقنيات المشابهة على مواقعنا لتخصيص المحتوى والإعلانات. يمكنك العثور على مزيد من التفاصيل وتغيير إعداداتك الشخصية أدناه. بالنقر على موافق، أو بالنقر على أي محتوى على مواقعنا، فإنك توافق على استخدام هذه الملفات والتقنيات المشابهة.
إعدادات الخصوصية
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.