گزیده درس صد و نود و یک
درس صد و نود و یک از «قال: و یجوز أن یکون الأجل لطفا للغیر لا للمکلّف/ ص 462»، شروع شده است و تا «و قوله (ع): "سافروا تغنموا" أمر بالسفر لأجل الغنمیة» ادامه دارد. در اینجا مرحوم خواجه میفرماید: جایز است که اجل برای غیر مکلّف لطف باشد و برای خود مکلّف نمیتواند لطف باشد، سپس مرحوم علامه این سخن خواجه را به تفصیل توضیح میدهد و واژه «اجل» را بر دو معنا به کار میبرد. مسئله شانزدهم، در بارهی «رزقها» است و مرحوم خواجه در ابتدا رزق را تعریف میکند و سپس مرحوم علامه تعریف مجبره و معتزله را در مورد رزق بیان میکند. چهارپایان رزق دارند، امّا مالک آنها نیستند؛ بلکه خداوند مالک همه چیز میباشد. بعد از این سخن، مرحوم خواجه به احکامِ تلاش برای کسب روزی میپردازد و آن را بر اساس احکام چهارگانه [واجب، حرام، مستحب و مباح] میسنجد.
کلیدواژه: رزقها
يتم استخدام ملفات تعريف الارتباط والتقنيات المشابهة على مواقعنا لتخصيص المحتوى والإعلانات. يمكنك العثور على مزيد من التفاصيل وتغيير إعداداتك الشخصية أدناه. بالنقر على موافق، أو بالنقر على أي محتوى على مواقعنا، فإنك توافق على استخدام هذه الملفات والتقنيات المشابهة.
إعدادات الخصوصية
When you visit any of our websites, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. This information might be about you, your preferences or your device and is mostly used to make the site work as you expect it to. The information does not usually directly identify you, but it can give you a more personalized web experience. Because we respect your right to privacy, you can choose not to allow some types of cookies. Click on the different category headings to find out more and manage your preferences. Please note, that blocking some types of cookies may impact your experience of the site and the services we are able to offer.