گزیده درس دوصد و ده
بحث در این بود که امامان معصوم (ع) گذشته و حال و آینده و در واقع همه چیز را میدانند و هیچ چیزی برای آنها مخفی و پنهان نیست. در درس قبلی دو حدیث از این باب مورد بررسی قرار گرفته و در این درس به سایر احادیث آن پرداخته میشود. روایت سوم این مسئله را تبیین میکند که امام عالم، لیاقت و شایستگی پیروی را دارد یا امام جاهل؟ «كَانَ الْمُفَضَّلُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فَقَالَ لَهُ الْمُفَضَّلُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَفْرِضُ اللَّهُ طَاعَةَ عَبْدٍ عَلَى الْعِبَادِ وَ يَحْجُبُ عَنْهُ خَبَرَ السَّمَاءِ قَالَ لَا اللَّهُ أَكْرَمُ وَ أَرْحَمُ وَ أَرْأَفُ بِعِبَادِهِ مِنْ أَنْ يَفْرِضَ طَاعَةَ عَبْدٍ عَلَى الْعِبَادِ ثُمَّ يَحْجُبَ عَنْهُ خَبَرَ السَّمَاءِ صَبَاحاً وَ مَسَاءً: مفضل به امام صادق (ع) عرض كرد: قربانت گردم، ممكن است خدا اطاعت شخصى را بر بندگانش واجب سازد و خبر آسمان را از او پوشيده دارد؟ فرمود: نه، خدا بزرگوارتر و مهربانتر و مشفقتر از آن است كه اطاعت شخصى را بر بندگانش واجب كند سپس خبر آسمان را در هر صبح و شام از او پوشيده دارد.» حدیث چهارم در رابطه با نارضایتی امام باقر (ع) از عدم درک مقام اهلبیت توسط شیعیان است و این روایت قدری طولانی است. مقصود از اين نارضایتی از برخی شيعيان این است كه میگويند امام اخبار آسمانها و زمين را نمىداند و از لحاظ علمی همانند يكى از افراد بشر است. امام (ع) به صورت صريح و روشن به اين دسته از شيعيان ميفهماند كه شما با اين عقيده خود را در برابر اهلسنت مغلوب مىكنيد؛ زيرا آنها مىگويند: امام شما هم از لحاظ علمی همانند امام ماست.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «أن الأئمة ع يعلمون علم ما كان و ما يكون و أنه لا يخفى عليهم الشيء» (روایات 3 ـ 4).