گزیده درس چهل و چهار (1)
در دو درس گذشته، استاد شش حدیث از باب بدعت، قیاس و حکم به رأی را بررسی نمود و در این درس و دروس بعدی به ترجمه و تبیین سایر احادیث این باب میپردازد. حدیث هفتم از امام صادق (ع) است که در آن فرموده است: قیاس، قیاسگر را از حق دور میسازد و از آن طریق نمیتواند به احکام خدا دست یابد. «إِنَّ أَصْحَابَ اَلْمَقَايِيسِ طَلَبُوا اَلْعِلْمَ بِالْمَقَايِيسِ فَلَمْ يَزِدْهُمُ اَلْمَقَايِيسُ مِنَ اَلْحَقِّ إِلاَّ بُعْداً وَ إِنَّ دِينَ اَللَّهِ لاَ يُصَابُ بِالْمَقَايِيسِ: قياسكنندگان علم را از راه قياس جستند و قياس جز دوري از حق بر آنها نيفزود، همانا دين خدا با قياس درست نميشود.» امام باقر و امام صادق (ع) در حدیث هشتم این باب فرمودهاند: هر بدعتى گمراهى و هر گمراهى راهش به سوى دوزخ است. در حدیث نهم حضرت ابوالحسن (ع) در جواب محمد بن حکیم عمل به قیاس را موجب هلاکت میداند. مرحوم کلینی حدیث دهم این باب را از امام کاظم (ع) نقل میکند، آن حضرت در این روایت در جواب یونس بن عبدالرحمن که پرسید با چه وسيله خدا را به يگانگى بپرستم؟ فرمود: بدعتگزار نباش و كسى كه به رأى خود توجه كند هلاك میشود. «عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ (ع) بِمَا أُوَحِّدُ اَللَّهَ فَقَالَ يَا يُونُسُ لاَ تَكُونَنَّ مُبْتَدِعاً مَنْ نَظَرَ بِرَأْيِهِ هَلَكَ وَ مَنْ تَرَكَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّهِ (ص) ضَلَّ وَ مَنْ تَرَكَ كِتَابَ اَللَّهِ وَ قَوْلَ نَبِيِّهِ كَفَرَ: یونس بن عبدالرحمن گوید: خدمت امام هفتم عرض کردم: با کدام روش خدا را یگانه بپرستم؟ امام (ع) فرمود: ای یونس! بدعتگزار نباش، هر که به رأی خود متوجه باشد هلاک است و هر که خاندان معصوم پیامبر خود را ترک کند گمراه است و هر که کتاب خدا و قول پیامبرش را وانهد کافر است.»
کلیدواژه: کتاب فضیلت علم، باب «البدع و الرأى و المقائيس» (روایات 7 ـ 10).
گزیده درس چهل و چهار (2)
این درس در حدود یک و نیم دقیقه است و در تکمیل درس چهل و چهار (1) ارائه شده است. محتوای این درس را بخشی از روایت دهم باب بدعت، قیاس و حکم به رأی تشکیل میدهد. «وَ مَنْ تَرَكَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّهِ (ص) ضَلَّ وَ مَنْ تَرَكَ كِتَابَ اَللَّهِ وَ قَوْلَ نَبِيِّهِ كَفَرَ: و هر كه خانواده پيامبرش را ترک كند گمراه گردد و كسي كه قرآن و گفتار پيامبرش را رها كند كافر گردد.»
کلیدواژه: کتاب فضیلت علم، باب «البدع و الرأى و المقائيس» (روایت 10).