گزیده درس سیصد و یازده
بحث در روایات باب «فيما جاء أن حديثهم صعب مستصعب» است و دو حدیث این باب در درس قبلی بررسی شد. محتوای حدیث سوم را این مسئله تشکیل میدهد که فهم احادیث اهلبیت (ع) برای چه کسانی ممکن است؟ و امام صادق (ع) در این روایت به این سئوال مهم پاسخ میدهد. حدیث سوم به این مسئله میپردازد آیا ملائکه و انبیاء توان درک احادیث اهلبیت (ع) را دارند؟ يكى از اصحاب میگويد: برای امام هادی (ع) نوشتم: قربانت، معناى سخن امام صادق (ع) چيست؟ حضرت فرمود: «حديث ما را هيچ فرشته مقرب و پيامبر مرسل و مؤمنى كه خدا قلبش را به ايمان آزموده تحمل نكند؟» پاسخ آمد كه همانا معناى قول امام صادق (ع) كه میفرمايد هيچ فرشته و پيامبر و مؤمنى آن را تحمل نكند، اين است كه فرشته آن را تحمل نكند تا آن را به فرشته ديگر برساند و پيامبر آن را تحمّل نكند تا به پيامبرى ديگر برساند و مؤمن تحمّل نكند تا آن را به مؤمن ديگر برساند؛ اين است معناى سخن جدم. حدیث پنجم از امام صادق (ع) است و به علت درک احادیث اهلبیت (ع) توسط شیعیان میپردازد. راوى در پایان این روایت میگويد: امام صادق (ع) دست به دعا برداشت و گريه كرد و فرمود: بار خدايا ايشان (شيعيان) مردمان کم و اندك هستند، پس زندگى ما را زندگى آنها و مرگ ما را مرگ آنها قرار بده و آنها را با ما در ايمان و عمل صالح و پاداش اخروى شريك گردان و دشمن خود را بر آنها مسلط نفرما كه ما را به آنها مصيبتزده كنى؛ زيرا اگر ما را به آنها مصيبتزده كنى، هرگز در روى زمين پرستش نمیشوى.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «فيما جاء أن حديثهم صعب مستصعب» (روایات 3 ـ 5).