گزیده درس چهارصد و هفت
بحث در روایات باب «طینة المؤمن و الکافر»، کتاب ایمان و کفر است و در درس قبلی دو حدیث آن مورد بررسی قرار گرفت. حدیث سوم مربوط به ویژگی خلقت مؤمنان است و این حدیث را صالح بن سهل از امام صادق (ع) نقل میکند. او میگويد: خدمت امام صادق (ع) عرض كردم: قربانت شوم خداوند طينت مؤمن را از چه آفريد؟ فرمود: از طينت پيامبران؛ پس هيچگاه پليد و آلوده نشود. حدیث چهارم به علت محبّت شیعیان به اهلبیت (ع) پرداخته و این حدیث پیش از این در کتاب حجت، باب خلقت ارواح و قلوب ائمه (ع) مورد بررسی قرار گرفت. حدیث پنجم در مورد منشأ صفات حسنه و سیئه سخن گفته است. عبداللَّه بن كيسان میگويد: خدمت امام جعفر صادق (ع) عرض كردم: قربانت گردم، من عبداللَّه بن كيسان هستم. امام فرمود: نژادت را ميشناسم؛ اما تو را نميشناسم. در ادامه عبدالله میگويد: عرض كردم من در كوهستان به دنیا آمدم و در سرزمين فارس (شيراز) بزرگ شدهام و در امر تجارت و كارهاى ديگر با مردم ارتباط دارم. از اینرو، گاهى با مردى برخورد ميكنم از او خوشرفتارى، حسن خلق و امانتدارى ميبينم، وقتی از مذهب وی تحقیق ميكنم، روشن مىشود با شما دشمن است. با مرد ديگرى برخورد ميكنم و از او بدخلقى، كمى امانت و ناپاكى ميبينم، سپس تحقیق ميكنم، معلوم مىشود ولايت شما را دارد، اين چگونه است؟ در ادامه روایت امام (ع) جواب میدهد. حدیث ششم در مورد نسبت مومنین با انبیاء سخن گفته و حدیث هفتم راجع به معنای حقیقی حیات و مرگ مؤمن پرداخته است.
کلیدواژ: کتاب ایمان و کفر، باب «طینة المؤمن و الکافر» (روایات 3 ـ 7).