گزیده درس سیصد و هجده
بحث همچنان در روایات باب «أن الأرض كلها للإمام (ع)» است و محتوای روایت پنجم این باب را مالکیت شیعیان بر زمین تشکیل میدهد. حدیث ششم از جعل حدیث درباره پیامبر گرامی اسلام (ص) سخن میگوید. محمد بن ريان میگويد: خدمت امام هادى (ع) نامه نوشتم که براى ما روايت كرده پيامبر گرامی اسلام (ص) از دنيا جز خمس حقى ندارد. جواب آمد كه جهان و آنچه روى آن است از پيامبر (ص) میباشد. روایت هفتم به واگذاری امور دنیا به پیامبر اکرم (ص) و اهلبیت (ع) اشاره دارد. امام باقر (ع) میفرمايد: پيامبر (ص) فرمود: خدا آدم را آفريد و دنيا را به او واگذاشت، پس آنچه از آن آدم (ع) بوده، متعلق به رسول خدا (ص) است و آنچه متعلق به رسول خدا (ص) بوده، از آن امامان از آل محمد (ع) است. روایت هشتم در مورد اختلاف شیعیان درباره حدود ولایت اهلبیت (ع) است. سرى بن ربيع میگويد: ابن ابىعمير كسى را (در علم و فضل) برابر با هشام بن حكم نميدانست. روزى از رفتن نزد او باز نميايستاده، تا آنكه با او اختلافى پيدا نمود و با او قطع رابطه كرد. علتاش اين بود كه ميان ابومالك حضرمى كه با هشام رابطه داشت با ابن ابىعمير در موضوعى راجع به امامت مشاجره شد، ابن ابىعمير گفت: تمام دنيا ملك امام است و او از كسانى كه دنيا را به تصرف دارند، سزاوارتر است و ابومالك گفت: چنين نيست، أملاك مردم متعلق به خود آنها است، مگر آنچه را كه به حكم خدا از آن امام گشته است؛ مانند فىء و خمس و غنيمت كه متعلق به امام است و آن را نيز خدا دستور داد كه امام (ع) به چه كسى بايد بدهد و چگونه مصرف كند. اين مشاجره را نزد هشام بن حكم بردند و هر دو به او راضى شدند، هشام موافق ابومالك و مخالف ابن ابىعمير رأى داد؛ لذا ابن أبىعمير خشمگين شد و پس از آن با هشام قطع رابطه كرد.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «أن الأرض كلها للإمام (ع)» (روایات 5 ـ 8).