گزیده درس صد و پنجاه و هفت
بعد از بررسی قیاس و اقسام آن، مرحوم مصنف به مباحث استقراء میپردازد. ایشان در ابتدا استقراء را تعریف میکند: «هو أن یدرس الذهن عدة جزئیات فیستنبط منها حکما عاما: استقراء عبارت است از آنکه ذهن پارهیی از جزئیات را بررسی کند و از آنها یک حکم عمومی استنباط نماید.» در واقع، استقراء بر عکس قیاس، استدلال به خاص بر عام است و قیاس استدلال به عام بر خاص بود. سپس مرحوم مظفر استقراء را به استقراء تام و استقراء ناقص تقسیم میکند. اگر تمام جزئیات موردنظر بررسی شوند، آن را استقراء تام گویند که یقینآور است. اگز تنها بخشی از جزئیات بررسی شوند آن را استقراء ناقص میگوید.
کلیدواژه: استقراء