گزیده درس هشتاد و یک
در درس گذشته روایات مربوط به باب «ابطال رؤیت» بررسی گردید و از این درس استاد به ترجمه و تبیین روایات باب «النهی عن الصفة بغیر ما وصف به نفسه تعالی» میپردازد. مرحوم کلینی در این باب در مجموع دوازده حدیث از امامان معصوم (ع) آورده است. در این باب سخن دربارهای این مطلب است که خدای متعال باید خودش، خود را توصیف و تعریف کند و بشر هیچ راهی برای شناخت ذات احدیت ندارد و تنها میتواند چیزهایی را توصیف و تعریف کند که دارای اجزاء باشد. روایت نخست را عبدالرحیم بن عتیک قصیر از امام صادق (ع) نقل میکند و او میگوید به وسیله عبدالملک بن اعین به امام صادق (ع) نامه نوشتم که جمعی در عراق خدا را متصف به صورت و نقشه میدانند و چنانچه صلاح میدانید عقیده درست توحید را برای من بنویسید. امام (ع) جواب عبدالرحیم بن عتیک را مینویسد و اعتقاد صحیح نسبت به توحید را بیان میکند. در روایت دوم حمزه میگوید که امام سجاد (ع) به من فرمود: ای ابوحمزه، خدای متعال به وصفی که موجب محدودیت او باشد توصیف نمیشود، برای اینکه خدای متعال از صفت داشتن برتر است، چگونه به وضع محدودی توصیف شود آنکه حدی ندارد و دیدهها او را درک نکند و او دیدهها را درک کند و هم او لطیف و خبیر است.
کلیدواژه: کتاب توحید، باب «النهی عن الصفة بغیر ما وصف به نفسه تعالی» (روایات 1 ـ 2).