گزیده درس هشتاد و دو
در این درس به ترجمه و تبیین حدیث سوم باب «النهی عن الصفة بغیر ما وصف به نفسه تعالی» پرداخته میشود. روایت سوم اندکی طلانی است و این روایت را ابراهیم بن محمد خزّاز و محمد بن حسین از امام رضا (ع) نقل کردهاند. در این روایت به صراحت بر توقیفی بودن اسماء الهی تأکید دارند و دلیل توقیفی دانستن اسماء الهی این است که انسانها به واسطه ضعف معرفتی، اسماء و صفاتی را به خدا نسبت میدهند که در شأن آن ذات مقدس نیست. ابراهیم بن محمد و محمد به حسین میگویند: خدمت امام رضا (ع) شرفیاب شدیم و برای ایشان این حدیث را نقل کردیم که محمد (ص) پروردگار خود را به صورت جوان کاملی در سن سی سال دیده است و گفتیم که هشام بن سالم و غیره معتقدند که این جسم خدا تا ناف خالی است و باقی توپر میباشد. امام (ع) به سجده افتاد و فرمود: منزه هستي تو، تو را نشناختند، يگانهات نشمردند و از اين روي توصيف کردند. منزه هستي تو، اگر تو را ميشناختند، تو را آن گونه که خود، خويش را وصف کردهاي، توصيف ميکردند.
کلیدواژه: کتاب توحید، باب «النهی عن الصفة بغیر ما وصف به نفسه تعالی» (روایت 3).