گزیده درس دوصد و پنجاه و سه
بحث در باب «الإشارة و النص على أبي الحسن الثالث (ع)» است و تا هنوز استاد دو حدیث این باب را ترجمه و تبیین نموده است. در این درس ابتدا روایت سوم این باب بررسی میشود و بعد از آن، استاد به سراغ بررسی روایات باب بعدی میرود. محتوای روایت سوم را وصیت امام جواد (ع) تشکیل میدهد که آن را محمد بن حسين واسطى نقل کرده است. محمد بن حسين واسطى میگوید: از احمد بن ابىخالد شنیدم که امام محمد تقى (ع) او را به عنوان شاهد در وصيّت گرفته است. در ادامه استاد به سراغ باب «الإشارة و النص على أبي محمد (ع)» میرود که مرحوم کلینی در این باب، سیزده روایت نقل کرده است. محتوای هفت روایت اوّل این باب را امامت امام حسن عسکری (ع) تشکیل میدهد. از جمله در روایت اول، يحيى بن يسار قنبرى میگويد: حضرت امام على النقى (ع) چهار ماه قبل از وفاتش به پسرش حسن وصيت كرد و مرا با جماعتى از دوستان شاهد گرفت. حدیث چهارم را علی بن جعفر نقل میکند: «عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: كُنْتُ حَاضِراً أَبَا الْحَسَنِ ع لَمَّا تُوُفِّيَ ابْنُهُ مُحَمَّدٌ فَقَالَ لِلْحَسَنِ يَا بُنَيَّ أَحْدِثْ لِلَّهِ شُكْراً فَقَدْ أَحْدَثَ فِيكَ أَمْراً: على بن جعفر میگويد: من در زمان وفات محمد پسر امام هادى (ع) نزد آن حضرت حاضر بودم. حضرت به امام حسن عسگرى (ع) فرمود: پسر جان! خدا را شكر كن كه درباره تو امرى پديد آورد. گویا مقصود امام (ع) این است که چون برادر بزرگترت وفات كرده، امامت براى تو مسلم و قطعى گشته و شيعیان از ترديد و اختلاف نجات يافتهاند.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الإشارة و النص على أبي الحسن الثالث (روایت 3)» و باب «الإشارة و النص على أبي محمد (روایات 1 ـ 7)».