گزیده درس دوصد و پنجاه و چهار
بحث راجع به روایات باب «الإشارة و النص على أبي محمد (ع)» است و در درس قبلی، هفت روایت این باب بررسی شد. استاد این درس را با ترجمه و تبیین حدیث هشتم شروع میکند که محتوای آن دربارهی وفات فرزند بزرگ امام هادی و امامت امام حسن عسکری (ع) است. سعد بن عبداللَّه از جماعتى از بنىهاشم كه يكى از آنها حسن بن حسن افطس است روايت ميكند: در روز وفات محمد بن على بن محمد (پسر بزرگتر امام هادى) در منزل حضرت ابوالحسن بودند و به او تسلیت و تعزيت ميگفتند. در صحن منزل براى حضرت فرشى پهن کرده بود و مردم اطراف امام نشسته بودند كه غير از خادمان و افراد متفرقه، در حدود صد و پنجاه تن از خاندان ابوطالب و بنىهاشم و قريش حضور داشتند ... محتوای حدیث نهم در مورد امامت امام حسن عسکری (ع) است و حدیث دهم به وقوع بدا درباره امامت امام حسن عسکری (ع) اشاره دارد. ابوهاشم جعفرى میگويد: بعد از مرگ ابوجعفر، پسر امام هادى (ع)، خدمت آن حضرت بودم و با خود فكر ميكردم و ميخواستم به زبان بیاورم كه قصه ابوجعفر و ابومحمد (پسران امام هادى) همانند داستان ابوالحسن موسى بن جعفر و اسماعيل پسران جعفر بن محمد (ع) است. ولى پيش از اینكه من چيزى بگویم، امام هادى (ع) فرمود: خدا را درباره ابومحمد بعد از ابوجعفر بدا حاصل شد نسبت به امرى كه براى او شناخته نبود، چنانچه بدا حاصل شد درباره موسى بعد از وفات اسماعيل نسبت به امرى كه به سبب آن حال او مكشوف گشت. حدیث سیزدهم در مورد غیبت امام زمان (ع) است که آن را داود بن قاسم از امام هادى (ع) نقل کرده است. «عَنْ دَاوُدَ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ الْخَلَفُ مِنْ بَعْدِيَ الْحَسَنُ فَكَيْفَ لَكُمْ بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِ الْخَلَفِ فَقُلْتُ وَ لِمَ جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكَ فَقَالَ إِنَّكُمْ لَا تَرَوْنَ شَخْصَهُ وَ لَا يَحِلُّ لَكُمْ ذِكْرُهُ بِاسْمِهِ فَقُلْتُ فَكَيْفَ نَذْكُرُهُ فَقَالَ قُولُوا الْحُجَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ: داود بن قاسم میگويد: از امام هادى (ع) شنیدم ميفرمود: جانشين بعد از من حسن است چگونه خواهدبود حال شما نسبت به جانشين بعد از اين جانشين؟ عرض كردم براى چه، خدايم قربانت گرداند؟ فرمود: زيرا شما خودش را نمىبينيد و براى شما روا نيست نامش را ببريد، عرض كردم: پس چگونه از او ياد كنيم! فرمود: بگوئيد: حجت از آل محمد (ع).
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الإشارة و النص على أبي محمد (ع)» (روایات 8 ـ 13).