گزیده درس دوصد و پنجاه و پنج
بحث دربارهی روایات باب «الإشارة و النص إلى صاحب الدار (ع)» است که مرحوم کلینی در این باب، شش حدیث جمعآوری نموده است. استاد در ابتدا راجع به واژه «صاحب الدار» توضیح میدهد که چرا در آن زمان از این گونه عبارات و واژهها در مورد امام زمان (ع) مطرح میشده است؟ محتوای حدیث اوّل راجع به نامه امام حسن عسکری (ع) درباره جانشین خود است و این حدیث را محمد بن على بن بلال نقل میکند. «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بِلَالٍ قَالَ: خَرَجَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي مُحَمَّدٍ قَبْلَ مُضِيِّهِ بِسَنَتَيْنِ يُخْبِرُنِي بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ ثُمَّ خَرَجَ إِلَيَّ مِنْ قَبْلِ مُضِيِّهِ بِثَلَاثَةِ أَيَّامٍ يُخْبِرُنِي بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ: محمد بن على بن بلال میگويد: از جانب امام حسن عسگرى (ع)، دو سال قبل از وفاتش پيامى به من رسيد كه از جانشين بعد از خود به من خبر داد. بار ديگر سه روز پيش از وفاتش پيامى رسيد و از جانشين بعد از خود به من خبر داد. حدیث دوّم دربارهی ارتباط با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که آن را ابوهاشم جعفرى از امام حسن عسگرى (ع) نقل میکند. حدیث سوم مربوط به امامت امام زمان (ع) و حدیث چهارم دربارهای خصوصیات و ویژگیهای ظاهری امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف سخن میگوید. حدیث پنجم به نامه امام حسن عسکری (ع) درباره یکی از دشمنان خود اشاره دارد. محتوای حدیث ششم را هم ویژگیها و خصوصیات ظاهری امام زمان (ع) تشکیل میدهد. استاد بعد از بررسی روایات این باب، به سراغ بررسی روایات باب «في تسمية من رآه (ع)» میرود؛ در واقع روایات این باب به نام کسانی اشاره میکند که خدمت امام زمان (ع) رسیدهاند. روایت اوّل راجع به وثاقت ابوعمرو عثمان بن سعید نزد امام هادی و امام حسن عسکری (علیهما السلام) است. این روایت را عبدالله بن جعفر حِميَرى نقل میکند.
کلیدواژه: کتاب حجت، باب «الإشارة و النص إلى صاحب الدار (روایات 1 ـ 6)» و باب «في تسمية من رآه (روایت 1)».