گزیده درس سی و دو
درس سی و دوم از «المسألة الحادیة و العشرون، فی قسمة الوجود و العدم الی المحتاج و الغنی»، شروع شده است و تا «فی طرف العدم و الامکان علی ضعف الربط»، ادامه دارد. در درس قبلی اشاره شد که اگر انسان و حیوان را درنظر بگیریم، یکی عام و دیگری خاص است که در اینجا حیوان اعم از انسان میباشد. ولی اگر کلمه «غیر» به آن دو اضافه شود و غیر انسان و غیر حیوان گفته شود، در این صورت که انسان اخص بود، اعم میشود و حیوان که اعم بود، اخص میشود. در مسئله بیست و یکم، مرحوم خواجه و مرحوم علامه، وجود را به غنی و محتاج تقسیم میکند و این تقسیمبندی را حقیقی میداند. به این معنا که موجود نمیتواند هم غنی و هم محتاج باشد و همینطور یک موجود نمیتوان نه غنی و نه محتاج باشد. در مسئله بیست و دوم، مرحوم خواجه در بارهی سه اصطلاح وجوب، امکان و امتناع بحث میکند و آنها را توضیح میدهد.
کلیدواژه: تقسیم وجود به محتاج و غنی و اصطلاحات وجوب، امکان و امتناع.