گزیده درس صد و پنجاه و دو
درس صد و پنجاه و دو از «المسألة الثانیة، فی انّه تعالی عالم»، شروع شده است و تا «و الله تعالی عالم بذاته علی ما تقدّم فهو عالم بغیره»، ادامه دارد. بعد از اینکه مرحوم خواجه و مرحوم علامه قدرت خدا را تبیین و اثبات نمود، در این درس مسئله عالم بودن خدا را بررسی میکند. مرحوم خواجه میفرماید: اتقان و استواری عالم خلقت و مجرد بودن خدا از اجزاء، زمان، مکان و ... و همچنین اینکه تمام موجودات مخلوق او هستند، تمام اینها نشان از عالم خداوند دارد. سپس مرحوم علامه هر کدام از دلایل مرحوم خواجه را در ارتباط با علم خداوند به صورت مبسوط تبیین میکند. استاد میلانی در این درس به دو دلیل مرحوم خواجه و مرحوم علامه بر علم خداوند پرداخته است: یکی اینکه خداوند افعال محکم و دارای اتقان انجام میدهد، دوم اینکه، خداوند مجرد است و هر مجردی به خود و غیر خود علم دارد.
کلیدواژه: اثبات علم خداوند.