گزیده درس دوصد و سی و سه
درس دوصد و سی و سه از «قال: و یجب خلوصهما و الاّ لکان الثواب انقص حالاً ...»، شروع شده است و تا «و امّا الثانی فلما یأتی من بطلان التحابط فتعیّن الثالث» ادامه دارد. مرحوم خواجه میفرماید: ثواب باید خالص و در آن رحمت و لذت خداوند باشد و نباید دارای زحمت و مشقت باشد. همچنین عقاب هم باید خالی از رحمت و لذت باشد. بعد از اینکه مرحوم خواجه فرمود: ثواب باید بدون مشقت و عقاب بدون لذت باشد، در این مورد مخالفان اشکالات و شبهاتی مطرح کردهاند که به آنها جواب میدهد. یکی از اشکالات این است که در بهشت هر کس مقام و مرتبهیی دارد و کسانی که در جایگاههای پائین هستند، وقتی افراد دارای مقامهای بالا را میبینند، دچار رنج میشوند؛ مرحوم خواجه از اشکال و اشکالات دیگر جواب میدهد. در ادامه ایشان میفرماید: جایز است که ثواب متوقف بر شرط باشد و چنانچه پاداش متوقف بر هیچ شرطی نباشد، کسی که تنها یگانگی خدا را پذیرفته و نبوت و غیره را تصدیق نکرده باشد، درست نخواهدبود. استحقاق ثواب مشروط به موافات است؛ به این معنا که شخص تا هنگام مرگ بر حال ایمان خود برقرار باشد.
کلیدواژه: صفات ثواب و عقاب.