گزیده درس بیست و یک (21)
مراد از طهارت مائیه همان وضو و غسل است که مرحوم محقق مباحث وضو را جلوتر از مسایل غسل مطرح و سپس آن را در چهار فصل دستهبندی کرد و فصل چهارم را به احکام وضو اختصاص داده است.
در ارتباط با وضو، احکام زیادی مطرح شده است که این فروعات مربوط به حالات مختلفی است که امکان دارد برای مکلّف در هنگام وضو یا نماز پیش بیاید. مثلاً، مکلّف میداند که بول کرده است؛ ولی شک دارد که بعد از آن وضو گرفته است یا نه؟ یا مکلّف میداند که هم ادرار کرده و هم وضو گرفته است؛ ولی نمیداند که کدام یکی جلوتر بوده و کدام یکی بعداً انجام گرفته است؟ مرحوم مصنّف میفرماید: مکلّف در هر دو صورت موظف است که وضو بگیرد.
کلیدواژهها: یقین، شک، بلل و حدث.